Οι υψηλότερες θερμοκρασίες που είχαμε προκάλεσαν την ταχεία αύξηση των πληθυσμών θρίπας και σε μικρότερο βαθμό δύο κηλιδωτών ακάρεων αράχνης, TSSM (Tetranychus urticae) σε ορισμένα χωράφια λαχανικών στο Μέριλαντ.
Αυτά τα παράσιτα τρέφονται τρυπώντας το εξωτερικό στρώμα του φυτικού ιστού και απομυζώντας τα περιεχόμενα του κυττάρου, που έχει ως αποτέλεσμα το ράφι, το αποχρωματισμό της επιφάνειας του φύλλου (Εικ. 1). Θα μιλήσουμε κυρίως για θρίπες αυτή τη φορά καθώς κάλυψα τα TSSM σε προηγούμενο άρθρο. Η σίτιση με θρίπες συνήθως συνοδεύεται από μαύρες κηλίδες φρούτου (εικόνα θρίπας) (Εικ. 1α), ενώ το κακάο των ακάρεων είναι λευκό ή διαυγές.
Αυτά τα δύο παράσιτα μπορούν να αποχρωματίσουν και να σημαδέψουν τις επιφάνειες των φύλλων, των λουλουδιών και των καρπών και παραμορφώνουν τα μέρη των φυτών και, στην περίπτωση των θρίπες, τα παθογόνα φυτών-φορέων. Υπάρχουν πολλά είδη θρίπας λαχανικών με πιο συνηθισμένα τους ανατολικούς θρίπες λουλουδιών, Frankliniella tritici, θρίπες καπνού Frankliniella fusca, δυτικούς θρίπες λουλουδιών, F. occidentalis και θρίπες κρεμμυδιού Thrips tabaci. Τα τρία τελευταία είδη είναι αυτά που είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν τον ιό του μαρασμού της ντομάτας, TSWV.
Η σίτιση με θρίπες παράγει διάφορες αποκρίσεις ιστού, συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού ουλής και της παραμορφωμένης ανάπτυξης (εικ. 2). Τα θηλυκά των περισσότερων ειδών που τρέφονται με φυτά γεννούν τα αυγά τους σε σχήμα νεφρού πάνω ή μέσα στον φυτικό ιστό (αυτή η τελευταία τοποθέτηση καθιστά πρακτικά αδύνατο να βρεθούν αυγά θρίπας στα φυτά). Οι θρίπες εκκολάπτονται από ένα αυγό και εξελίσσονται σε δύο προνυμφικά στάδια και στη συνέχεια στα στάδια της «προνύμφης» και «προνύμφης», πριν ενηλικιωθούν.
Οι προπούπες και οι νύμφες των περισσότερων ειδών πέφτουν στο χώμα ή στα απορρίμματα των φύλλων για νύμφη. Οι θρίπες έχουν πολλές γενιές (έως οκτώ) το χρόνο. Όταν ο καιρός είναι ζεστός, ο κύκλος ζωής μπορεί να είναι τόσο σύντομος όσο 2 εβδομάδες.
Τα όρια θρίπας για τα λαχανικά είναι: τα άνθη ντομάτας, πιπεριάς ή καρπουζιού μπορούν να ανεχθούν 5 θρίπες/άνθος χωρίς προβλήματα ανάπτυξης των καρπών. Τα άνθη της κολοκύθας και της κολοκύθας μπορούν να ανεχθούν 5-10 θρίπες/άνθος χωρίς καμία επίδραση στην ποιότητα των καρπών. Μία ή δύο εφαρμογές πυρεθροειδούς ή νεονικού ή σπινοσάντ (βλ Σύσταση 2020/2021 για την εμπορική παραγωγή λαχανικών στο Μέσο Ατλαντικό οδηγός) που εφαρμόζεται με αρκετό νερό (60-80 gal/a, πρέπει να έχετε πλήρη κάλυψη) θα πρέπει να ελέγχει τις περισσότερες προσβολές από θρίπες.
Για δύο κηλιδωμένα ακάρεα αράχνης Agri-Mek έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα ακόμα και όταν η κάλυψη με ψεκασμό ήταν ανεπαρκής. Υπάρχουν πολλά άλλα ακαρεοκτόνα, όπως το Acramite, που επίσης παρέχουν καλό έλεγχο του TSSM και μπορούν να βρεθούν στον οδηγό συστάσεων. Βεβαιωθείτε ότι εφαρμόζετε τυχόν φυτοφάρμακα όταν οι μέλισσες δεν θα δραστηριοποιούνται στο χωράφι.
Μερικοί από τους πληθυσμούς θρίπες και ακάρεων στο χωράφι τώρα είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα μεταμοσχεύσεων που μολύνθηκαν ελαφρά από αυτά τα παράσιτα. Αυτές οι προσβολές συνήθως αποτελούνται από ανώριμα, τα οποία είναι δύσκολο να εντοπιστούν ή αυγά που είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθούν εάν έχουν τοποθετηθεί μέσα στον ιστό των φύλλων (θρίπες) ή υπάρχουν μόνο λίγα από αυτά στην κάτω πλευρά του φύλλου σε σχισμές (ακάρεα).
Μελέτες που έχω πραγματοποιήσει δείχνουν ότι εάν αντιμετωπίσετε τα μοσχεύματα σας (ιδιαίτερα τις ντομάτες) με 2 εφαρμογές σπρέι κηπευτικού λαδιού (0.5-1% κατ' όγκο) με την πρώτη εφαρμογή να έρχεται 7-10 ημέρες πριν τη μεταφύτευση και οι 2nd 1-2 ημέρες (ή σύμφωνα με τις οδηγίες της ετικέτας) πριν πάτε στο χωράφι, μπορείτε σχεδόν να εξαλείψετε τυχόν προβλήματα με θρίπες ή δύο κηλιδωμένα ακάρεα αράχνης που ξεκίνησαν από τις μεταμοσχεύσεις σας.
Κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο ψεκασμός περισσότερες από 3-4 φορές για θρίπες ή δύο κηλιδωμένα ακάρεα αράχνης στο χωράφι σε μια περίοδο 4-5 εβδομάδων με ελάχιστο έλεγχο θα οδηγήσει σε ακόμη χειρότερο πρόβλημα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ψεκασμοί θα μειώσουν σημαντικά όλους τους φυσικούς εχθρούς των παρασίτων, αλλά όχι τους θρίπες ή το TSSM που μπορεί να έχουν αναπτύξει αντοχή στα εφαρμοζόμενα φυτοφάρμακα. Μόλις εφαρμόσετε ένα εντομοκτόνο ή ακαρεοκτόνο, πρέπει να αξιολογήσετε πόσο καλά λειτούργησε ανιχνεύοντας ξανά το πεδίο λίγες μέρες μετά την εφαρμογή. Εάν τα παράσιτα εξακολουθούν να είναι πολύ ενεργά, πρέπει να επανεκτιμήσετε τι εφαρμόστηκε και πώς εφαρμόστηκε.
Επικοινωνήστε με τον εκπαιδευτικό της κομητείας σας ή τον ειδικό των καλλιεργειών για βοήθεια στην αξιολόγηση.
- Τζέρι Μπρουστ, IPM Vegetable Specialist, University of Maryland
Εικόνα 2 στην κορυφή. Παραμορφώσεις φύλλων πιπεριάς λόγω σίτισης με θρίπες.